Ik ben mijn dokteres gevolgd naar een andere stad.
Om de simpele reden dat ik mij door haar gehoord en ondersteund voel.
Ik ken mijn bankier persoonlijk en heb onlangs bijna een uur gebabbeld met mijn verzekeraar.
Gewoon…
over het leven enzo…
De bakker op de hoek kent mij bij naam en weet wat ik doe in het leven.
Ik weet dat mijn kine twee kinderen heeft, wat zijn persoonlijke toekomstplannen zijn en waar zijn grootste professionele uitdaging zit.
Mijn vorige poetsvrouw bakte een cake als mijn dochter of ik jarig waren. Met de nieuwe voer ik hilarische conversaties via Google Translate.
Met de zaakvoerder van één van mijn favoriete lunchplekken deel ik tips & tricks over ondernemerschap.
Mijn optieker bracht me een keer koekjes toen ik me niet goed voelde.
Met de portier van de weekendclub wordt bij elke entree geknuffeld en hartelijk gedag gezegd.
De kassiersters van de lokale supermarkt groet ik eender waar ik ze tegenkom, net zoals de dames van de bakkerij.
Neen, ik zit niet te wachten op nog meer technologie,
op AI,
op VR,
op ChatGTP
of eender welke andere afkorting van het laatste nieuwe hoogstandje.
Ik zit niet te smachten naar updates, upgrades, installaties en zogenaamde vooruitgang.
Vooruitgang voor wie en voor wat eigenlijk,
als het ten koste is van menselijk contact?
Geef mij maar mensen. Authentiek menselijk contact. Nabijheid. Echtheid.
Levenslessen die niet zijn voorgeprogrammeerd maar worden geleerd door de ervaring zelf.
Hoe irritant, grof, luid, onbeleefd en onbewust ze soms ook kunnen zijn,
zo warm, liefdevol en genereus zijn ze ook.
En neen, ook niet zomaar mensen.
Mensen die de moeite nemen om mij in de eerste plaats als mens te zien.
Bij wie ik klant én mens mag zijn.
Leraar én leerling.
Gever én ontvanger.
Geen zoveelste nummer uit de levensloterij.
Mensen die soms zwart zijn en soms wit en vaak ontzettend onvoorspelbaar en reactief zijn,
zolang ze nog door hun emoties en gedachten worden gestuurd.
En toch,
zou ik ze elke dag opnieuw verkiezen,
voor Siri,
voor Alexa,
voor Watson,
Viv en Cortana.