Ze keek me aan met een koppige blik en zei: ‘Mama, ik snap het nog altijd niet’.
Ik had haar twee keer proberen uit te leggen hoe een oefening in elkaar zat.
Ik antwoordde: ‘Goed. Laten we eens iets anders doen. Maak je hoofd eens heel even leeg. Ga maar helemaal weg uit dat gevoel dat je het niet snapt. Maak je hoofd zo leeg mogelijk en luister dan even alleen maar naar wat ik je zeg. Is het leeg?
Ze knikte.
Ik dubbelcheckte. Ze was bij me met haar aandacht.
Ik legde rustig de oefening nog eens uit terwijl ze gefocust luisterde en de frank viel onmiddellijk.
‘Only an empty hand can receive’. Het is één van mijn favoriete uitspraken.
We zitten soms zo vol dat er voor niks anders meer plaats is. Dat vol zijn, kan een teken zijn van overprikkeld of vermoeidheid maar vaak is het een teken van halsstarrig vasthouden aan ons eigen gelijk, ons eigen perspectief. Dat kan bewust zijn maar meestal heel onbewust. Zolang we vasthouden aan een gedachte of aan een idee, is er geen ruimte voor iets nieuws. Verbinding met de mensen rondom ons, wordt gevoed door beweging: een constante uitwisseling van wie we zijn met ruimte voor verandering en acceptatie voor die verandering. Indien dat er niet is, ontstaat conflict.
Nieuwe ideeën en keuzemogelijkheden ontstaan waar ruimte is en beweging kan zijn, anders is er alleen maar vasthouden aan het oude gekende, dat wat reeds bewees dat het niet werkte en waarvoor we zo graag een oplossing wensen.
Je hoeft me niet te geloven. Ik nodig je uit om het zelf te ervaren. De volgende keer dat je vol zit, tracht dan eens je hoofd leeg te maken en kijk wat er gebeurt. De volgende keer dat je iets niet vat, tracht dan eens vanuit een lege ruimte te komen waar die overtuiging ‘ik snap het niet’, nog geen wortel heeft geschoten. De volgende keer dat je een conflict hebt en je jezelf koppig je eigen mening ziet verdedigen, tracht deze dan eens vanachter te parkeren en op de voorgrond ruimte te maken voor het perspectief van de ander, zij het je partner, je vrienden, je kind, de buurvrouw.
Het gaat overigens niet over hen gelijk geven of je eigen perspectieven onderkennen. Het gaat over verbreden en verdiepen en vanuit een breder spectrum meer weloverwogen keuzes kunnen maken die meer mensen includeren dan jezelf.
photo credit: ©Lina Trochez